yarımallah 7-ci hissə

Geriyə mütləq Arub kəndindən qayıtmalı idilər. O üzdən də sakitcə kəndə doğru yol aldılar. Onları uzaqdan izləyən bir qrup arublu isə gördüklərini danışmaqdan ötrü sürətlə kəndə doğru qaçırdılar ki, bu iki nəfərin o yumru şeyin içinə girməsini və heç nə olmamasını anlatsınlar. Stivgil də bir neçə saatdan sonra kəndə çatdılar. Artıq gecə yarısı idi. kənddə bircə iri ocaq yanırdı və bir neçə nəfərdən başqa hamısı yatmışdı. Stivgili görən oyaq qalmış Arublular ehtiramla daha doğrusu qorxudan yaranan hörmətlə onları qarşılayıb yatmaq üçün iki iri heyvan dərisi gətirdi. Yorqunluqdan Stivlə Martin elə uzanan kimi yuxuya getdilər. O qədər piyada yol gəzmişdilər ki, oyananda artıq  günorta idi. yuxudan durub əl- üzlərini yuyub , çantalarındakı qurudulmuş ət parçasından yeyib getmək istəyirdilər ki, arublular onların ətrafına yığışdı. Eynən kənddəki kimi hamı əlində heyvan ölüsü, dəri, bitki kökləri, meyvələrlə onların qabağında səcdə edib ayaqlarını öpürdülər. Axı onlar hamıdan fərqli idi. kənddəki baş ovçunu yandıran o yumru qəribə şey bunları yandırmadı, üstəlik bu iki qəribə adam onun içinə girib çıxdılar və az sonra həmin o yumru şey göyə qalxıb yox oldu. Bu arublular üçün əsl möcüzə idi. O üzdən indi hamı onlar üçün qurban gətirmişdi. Stivlə Martin dərin hörmətlə arublulara təşəkkür edib, hərəyə iki ədəd  qırmızı cır alma götürüb qalxanda birdən Martin dünənki qurban kəsilməkçün təpəyə çıxarılan qızın cəsədini payaya kəçirilmiş şəkildə gördü. Martinin halının getdikcə pisləşdiyini görən Stiv nə olduğunu soruşmadan onun baxdığı tərəfə başını çevirdikdə bu dəhşətli mənzərəni gördü. Stivi ağlamaq tutmuşdu. Özünü heç cürə ələ ala bilmirdi. Elə bu an dünənki başçı da qalibanə addımlarla və fərəhlə Stivin qabağına gəlib , əliylə qızın payaya keçirilmiş cəsədin göstərərək öz dilində dedi:

Tanrı bizim torpaqlara gəldi. Əvvəl biz inanmadıq ,amma, Tanrı o yumru şeyin içinə girdi, yanmadı. Tanrının gəlişi naminə bu qızı sizə qurban etdim.

Stiv başçının jestlərindən az da olsa onun qızı öldürdüyünü anlamışdı. Bu üzdən heç cürə sakit dura bilməzdi. Yoxsa bu murdar adət yenə də davam edəcək və başqa qəbilələrə də yayılacaqdı. Ona görə də başçının qolundan tutub ortadakı –qızın öldürüldüyü təpəyə gətirib onu iri daşın qabağında diz üstə çökdürdü. Stiv başçının sağ qolunun biləyindən tutub iri daşa sıxaraq, hələ də yerdə qalan , kəskin ucluqlu orta ölçülü , hələ də üstü qanlı olan daşı götürüb bir anda başçının əlinə çırpdı. Öz dilində Stiv onu söyə-söyə durmadan vururdu. Ananı sikim, fahişənin dölündən yaranan qəddar alçaq zalım. Bu əlinlə öldürdün qızı? Durmadan əlindəki daşı başcının əlinə o qədər vurdu ki, başçının sağ əli biləyindən qopub düşdü. Başçı vəhşicəsinə, heyvan kimi bağırırdı. Bütün arublular şokda idi. Stiv ilə əvvəl qızın cəsədin sonra isə başçının kəsilən  əlini göstərib , bundan sonra insanlar qurban olmayacaq deyə bağırdı. Yoxsa hamının əli belə kəsiləcək. Arublular Stivin nə demək istədiyini anlamışdı. Stiv kəsdiyi əli də götürüb təpədən düşüb, Arublulardan birinin əlindəki uzun çomağı götürüb, kəsilən əli çomağın başına sancıb Martinlə oradan uzaqlaşdı.

Digər kəndə gedənlərin hamısı qayıtmışdı. Bircə Stivlə Martindən başqa. O üzdən hamının gözü şimalda idi. bu həmdə kənd əhalisi üçün əsl sınaq idi. əgər  Stiv Arubdan sağ-salamat geri dönəcəkdisə deməli əsl tanrı idi. axı hamı Arubdan qorxurdu. Kimsə oradan sağ qayıtmamışdı. Başda Böyük ana olmaqla hamı ocağın ətrafında yığışıb nə baş verəcəyini gözləyirdilər. əgər onların Tanrı bildikləri Stiv qayıtmasa idi Böyük ana bu qəribə adamları şeytan adlandırıb, hamısın qovacaq və İnannanı da yenidən mağaraya salacaqdı. Amma onun arzuları və planları ürəyində qaldı.

Çox keçmədiki ormanın başındakı təpənin üstündən iki qaraltı göründü. Lili sevincək , gəlirlər, gəlirlər deyə qışqırmağa başladı. Təxminən yarım saatdan sonra Stivgil kəndə çatdı. Böyük ana da yarınmaq üçün Stivin qabağına gəldi. Stiv sığınacağın yerləşdiyi təpəyə çatanda hamı onun əlindəki iri çomağı və üstündəki kəsilmiş əli görüb qorxuya düşmüşdü. Stiv Liliyə baxaraq, gözləri ilə tərcümə et deyib, Böyük anaya baxa –baxa sözə başladı:

Bu Arubun başçısının əlidir. Insanları qurban kəsdiyi üçün əlini kəsdim. Tanrı insanı qəbul etmir. Bu əl isə sizdə qalacaq.  Qoy bu hamıya dərs olsun. Bütün ətrafdakılara xəbər edin. Bundan sonra insan insanı kəsməyəcək. Lili sözləri tərcümə etdikdən sonra Stiv əlindəki çomağı Böyük Anaya atdı. Böyük ana dəhşət qorxu içində idi. o elə bilirdi ki Stiv onun qəlbindəkiləri bilir və o üzdən də qorxuyla səcdə edib daha çox yalvararaq dizin-dizin geri qayıtdı. Elə bu an Stivin gözləri , sevincdən üzü parlayan İnannaya sataşdı. Stiv təbəssümlə İnannanın yanına gəlib onun əllərindən tutaraq alnından öpdü. İnanna ilk dəfə idi ki, kiminçünsə belə darıxırdı. O üzdən öz dilində Stivə: Nə yaxşı ki , arublular səni yemədi, sağ qayıtdın deyib gülümsündü.

Bütün heyət əslində nə baş verdiyini öyrənmək istəyirdi. O üzdən Martin hamını sığınacağa yığıb Stivi də çağırdı. Stiv şalvarının arxa cibindən vərəqi götürüb Martinə uzatdı ki, möhkəm səslə hamıya oxusun. Martin məktubu oxuyandan sonra hamı lal kimi susub qalmışdı. Heçkəs nə baş verdiyini anlamırdı. Elə bu an Lili dilləndi. Məqbərədə də xeyirlə şərin savaşından yazılmışdı. Deyəsən burada bir eynilik var. Bəs əgər belədirsə onda bizi buraya hansı qüvvə gətirib? Allah ? Yoxsa yadellilər ? axı kimdir bunlar ?

Stiv Arublularla olan söhbəti başdan , uçan naməlum obyektə kimi, məktubu necə tapmalarından ta geri qayıtdıqları ana kimi olan hər şeyi danışdı. Martin də enerjisi olduqca az qalan cib telefonu ilə çəkdiyi qısa videonu da onlara göstərdi. Hamı yerdə olan naməlum uçan aparata baxırdı. Geriyə başqa yol qalmamışdı. İnanmaq və tale ilə barışmaq lazım idi. onlara ümid verən tək şey isə geri dönəcəkləri zaman , hər şeyin yenidən olduğu kimi , qaldığı yerdən davam edəcək sözləri idi. O üzdən demək olar hamı dizlərin qucaqlayıb oturmuşdu. Elə bu an Stiv sözə başladı. Biz bu ağaçlıqda çox qala bilən deyilik. O üzdən gərək özümüz üçün ev tikək. Çünki hər şey ola bilər. Hamısı razı idi bu təklifə. O üzdən də vaxt itirmədən hamı çölə çıxdı. Ev üçün ən münasib yer meşənin ortasındakı tala idi. çünki orada müdafiə olunmaq daha asan idi. o üzdən də bütün kişilər vaxt itirmədən işə başladı. İlk öncə 9 nəfərin qalacağı böyüklükdə evin sxemi torpağın üzərində çəkildi. Daha sonra isə çəkilmiş cizgilərin üzərindən eyni ilə qazmağa başladılar. Həmin günü axşama kimi evin özülü tam olaraq qazıldı. Səhərisi gün özül daşlarla dolduruldu və heyvan təzəkləri və palçığın qarışığı ilə suvandı. Daha sonra isə taxtaları yonub qəliblər hazırlayaraq 7 kişi birlikdə çayın kənarına düşdü. Çayın müəyyən hissəsinin qabağını kəsib torpaq tərəfə yönəltdilər ki , yer islansın və palçıq bol olsun. Üçüncü gün hamılıqla yerdən quru otları qucaq-qucaq yığıb çay kənarına gəlib , otları palçığın içinə töküb əlləri ilə qarışdırmağa və sonra isə tapdamağa başladılar.  Asta-asta palçığı qəliblərə doldurub , kərpic formasına salıb , səliqə ilə kənarda otların üstünə yığdılar. On gün sonra isə bütün kərpiclər hazır idi və qurumuşdu. Növbəti üç gün ərzində hamılıqla kərpicləri daşıyıb meşəyə gətirib evi tikməyə başladılar. Bir həftə sonra isə ev tamamən hazır idi. üstünə iri budaqları pərdi kimi yığıb, damı hazıladılar. Daha sonra isə hörülmüş nazik çubuqlardan pəncərə örtükləri və qapılar hazırlandı. Beləcə ev tamamən hazır idi. ən sonda isə sarıtorpaq şirəsi ilə evin iç və çöl divarlarını suvayıb qurumaq üçün lazım olan müddətdə də evin ətrafını ağaclarla hasarladılar. Beləcə ev hazır idi. evin iri zalı , 5 ədəd yataq otağı və bir ədəd yemək otaqı vardı. Çöldə isə mətbəx kimi istifadə edilməkçün balaca bir otaq və otağın kənarında yemək hazılamaq üçün soba tikmişdilər. Evi qızdırmaq üçün də mərkəzdəki iri zalda divar sobası hazırlamışdılar ki , qış gələndə soyuq olmasın. Hər şey tam hazır olandan sonra hamı çantalarını götürüb evə köçdü. Anlaşılan o idiki Stiv İnanna və qızcığaz bir otaqda yatacaqdı. Qadınlar ayrı otaqda, Martinlə Cozef, Neytonla Əli və Maksla Con isə birlikdə yatacaqdı. Yatacaq kimi isə hamı heyvan dərisindən istifadə edəcəkdi.

Yeni evə köçdüklərinin ikinci günü idi . Böyük ana və cüssəli oğlan evə gəldilər. Cozef zarafatyana, deyəsən ev mübarəkinə gəliblər deyib qapını açıb onları həyətə buraxdı. Böyük ana həyətə girən kimi diz çöküb İL İL deməyə başladı. Yəni ki öz dilində Tanrını-Stivi çağırırdı. Stiv səsi eşidib həyətə çıxanda qadın diz üstə ona doğru yaxınlaşıb öz dilində danışmağa başlamaq istəyirdi ki, Stiv onu dayandırdı ki, Lilini çağırıb tərcümə etsin. Lili gələndən sonra Stiv ona danışmağa izn verən kimi qadın başladı. Uzaq ellərdən , günən çıxan tərəfdən Kasaplar göydəki ulduzlar qədər birlikdə buralara gəlir. Axırıncı dəfə gələndə mən uşaq idim. Hər şeyi məhv edib getmişdilər. İndi yenə də bizi məhv edəcəklər. ətrafdakı tayfalar da onlardan qorxduğu üçün o gözəl,heyvanla bol olan yerlərdən köçüb bura gəlmişlər. İndi Tanrı kömək eləməsə biz hamımız məhv olacıq. Böyük ana təlaşla  imdad et tanrım deyə yalvarırdı. Bu yalan ola bilməzdi. gələnin kimliyindən aslı olmayaraq bir şey bəlli idi ki , onlar əsl təhlükə idi. O üzdən Stiv Böyük anaya dedi: Elə indi get və ən sürətlə qaçan adamlarını ətrafa göndər. Qoy Namanlar, Turuklar , Yaxavlar və Arublar buraya yığılsın. Deyin ki Tanrı böyük birlik istəyir. Əgər bu birlik olmasa yer üzün şər qüvvələr tutacaq onda hamı məhv olacaq.

Günün sonunda artıq iki minə yaxın kişi kəndə yığılıb Tanrını gözləyirdi. Hamının  gəldiyini biləndən sonra Stiv dostları ilə kəndə gəlib , təpənin üzərinə çıxdı. Lili də onun yanına gəldiki Stivin sözlərini onlara tərcümə etsin. Hamı Stivi görən kimi səcdə etdikdən sonra o sözə başladı. Şərqdən Kasaplar gəlir. Onların qarşısı alınmasa ilk öncə Turuklar, daha sonra isə hamınız məhv olacaqsız. Mən sizdən birləşib vahid xalq kimi mübarizə aparmağı  tələb edirəm. Bir olsaq kimsə bizə qalib gələ bilməz. Lili tərcümə etdikdən sonra hamı coşğuyla , yüksək səslə Ulu Tanrı bizimlədir deyə bağırışmağa başladılar. Xəbəri Böyük anaya çatdıran Turuk ovçusu Dörd Ayaq idi. Stiv onu yanına çağırıb Kasapların harada ,hansı məsafədə olduğunu soruşduqda, o dedi:

Yeddi dəfə gün çıxıb batandan sonra onlar Turukda olacaq. Yəni ki 7 günə kasaplar artıq turukların kəndlərinə çatacaqdı. O üzdən də Stiv vaxt itirmədən hamını götürüb Turuka doğru hərəkət etməyə başladı. Turukların əsas məskəni yeddi iri təpənin arasında yerləşirdi və buradan böyük çölə yol gedirdi. Dəqiq olan o idiki kasaplar bu istiqamətdən gələcəkdi. Stiv ətrafı müşahidə etdikdən sonra dostlarını yanına yığıb müdafiə planın onlara izah etdi. Plana əsasən hamı , hətta qadınlar da meşədən ağacları qırıb gətirəcək, təpələrin arasında hasarlar çəkiləcək və hər təpənin üstündə isə müdafiə qülləsi tikiləcəkdi. Təpələrə isə iri yuvarlaq daşlar yığılacaqdı. Plan hamıya izah edildikən tam beş gün sonra müdafiə istehkamı hazır idi. Bu hamı üçün əsl bir möcüzə idi. hamı tanrının ağlına heyrət edirdi. Təxminən on günlük ərzaq da yığılıb hazır olandan sonra Lilidən başqa bütün qadınlar Stivgilin qaldığı kəndə yola salındı. Lili tərcümə üçün qalmalı idi. Lola və İnanna zatən gətirilməmişdi, onlar kənddəki evdə qalmışdılar. O üzdən təkcə turukların qadınları qocaları və uşaqları kəndə yola salındı.

Beləlikdə  yeni doğan günəşin ilk şəfəqlərində  çölün başından ilk qaraltılar görülməyə başladı. Hardasa  bir saat sonra təxminən sayı on min nəfər olan kasaplar tam göründülər. İki saat sonra isə kasaplar tam olaraq müdafiə istehkamını uzaqdan mühasirəyə aldılar. Kasapların başçısı olduqca heybətli, iki metrə yaxın boyu olan, boğazından insan kəllələri asılmış biri idi. Başçı ən qabağda durub təpələrin arasındakı çəpərlərə , təpələrin üstündəki daşlara baxıb hər şeyi anlamışdı. O üzdən qışqıraraq nəsə deyib döyüşçülərinin yanına getdi. Döyüşçülərinin hamısı iri, ucu iti taxta nizələrlə silahlanmışdı. Istehkamın içindəkilər bu mənzərəni sakitcə qorxa-qorxa izləyirdi ki, bir də gördülər kasaplar oradan uzaqlaşmağa başladı. Hamı maraqla onların hara getdiyini nə etdiyini izləyirdi ki, birdən Stiv Martinə baxaraq təlaşla səsləndi: Martin bunlar qərbə, biz olan kəndə gedirlər. Anlaşılan odur ki onlar bizi buradan çıxarıb döyüşməkçün kəndə gedir. Başçı planımızı anlayıb.

Həqiqətən də kasapların başçısı bu istehkama hücum etməyin çətin olacağını anlayıb Böyük ananın kəndinə doğru irəliləməyi əmr etmişdi. Ən yaxşı halda onlar istehkamdan çıxıb döyüşəcək  ya da  öz yerlərində qalacaqdılar. Belə olduqda isə digər kəndləri çapıb talamaq daha rahat idi.

Bu əsl fiasko idi. o qədər əziyyət çək amma boşa çıxsın hər şey. Beş qəbilənin döyüşçüləri burada , qadınları isə sahibsiz halda kəndlərdə qalmışdı.

Kasaplar istehkamdakılara baxıb qışqıra-qışqıra kəndə doğru yol aldılar. Nəsə etmək lazım idi. Yoxsa hamı qırılacaqdı. Bu isə əsl təhlükə idi. qadınların birinə bir şey olsaydı o zaman tanrı haqqında olan əfsanələr yoxa çıxacaq və hamı onları öldürəcəkdi. Stiv bunları dərk edirdi.  O üzdən uzaqlaşan kasapları seyr edərək yeni plan üzərində çalışırdı..