Yarımallah. 5-ci hissə

Martin qadını boğduqca ocağın yanındakı qız da dəli kimi ağlayıb İL Nannaaa deyə qışqırıb bağırırdı. Yaxşı ki, Stiv özünə tez gəldi  , yoxsa Martin qadını boğub öldürəcəkdi. Ayılan kimi Stiv cəld Martinin ayaqlarından tutub , dayanması üçün geri çəkdi. Martin əsəblə qadını divara çırpıb, bu qancığı öldürmədiyimə görə peşman olacaqsan, bu əsl iblisdir deyib Stivə səslənərək mağaradan çıxdı.

Lili çantasındakı nazik qısa köynəyini çıxarıb Stivin başını sarıdı ki, qan çox axmasın. Sarıya-sarıya , heç adam deyil, bununla nə danışacıq deyə Stivdən soruşdu.

-Danışacaq, soruşacaq çox şey var Lili.

Özün bil, bax bu dəfə sənin boğazını üzməsin , deyə Lili dilləndi.

Stiv ayaqa qalxıb qadına yaxınlaşdı. Rəngi saralmış qadın qorxu içində divara sıxılıb əsirdi. Stiv qadının yanına əyləşib, barmaqlarının ucu ilə ehmalca qadının sağ əlinə toxunaraq, qorxma mən sənə ziyan vermərəm deyib Liliyə baxdıkı tərcümə eləsin. Lili isə təkcə qorxma sözün tərcümə etdi. Qadın bunu eşidib ocağın yanındakı balaca qızcığaz kimi ağlamağa başlayanda Stiv onu qucaqlayıb sinəsinə sıxaraq əlləri ilə qadının saçını sığallamağa başladı. Qadın ilk dəfə idi ki kişi məhəbbəti, qayğısı görürdü. Bu üzdən bilmirdi nə etsin. Özünü bu qəribə adama təslim etsin yoxsa ona da zərər versin ? o üzdən hələ ki tam təslim olmamaq üçün barmaqlarını yığıb hazır saxlamışdı ki lazım olan vaxt Stivə zərər verib onun əlindən qurtulsun. Amma faydası yox idi. Stiv onun gərilmiş əllərinə və dırnaqlarına baxıb qadının hər iki əlini sağ ovcunda tutaraq, sol əliylə qadının saçını arxaya atıb, gözlərinə baxa-baxa, mənim adım Stivdir deyib əli ilə özün göstərdi. Dəfələrlə öz adın təkrar edərək axır ki bunu qadına anlata bildi. Qadın da əlini Stivin ovcundan alıb sinəsinə qoyaraq İnanna deyərək o da öz növbəsində bir neçə dəfə adını təkrar etdi. Lili və Stiv heyrət içində iksi də eyni anda soruşdu:

-İnanna?

Qadın yenə də əlini sinəsinə qoyub İnanna deyib barmağını Stivə tuşlayıb ürkək baxışlarla Stiv Stiv dedi. Bu o demək idi ki, Mən İnannayam sən isə Stivsən.

Bu qeyri mümkün idi. Axı İnanna təxminən onların zamanından 5 min il öncə mövcud olmuşdu. İndi isə üst paleolit idi. Təxminən eramızdan 25 min il əvvəl. Axı hələ İnannanın zamanına azı 22 min il vardı. Bu necə ola bilərdi.? Bəlkə bu başqa şeydir.? Bəlkə İnanna adı sadəcə mövcud dəbdə olan bir addır? Stiv yenə də çaşqınlıq içində idi.Buna baxmayaraq o yenə də dərin ehtiram və şəfqətlə İnannanı qucaqlayıb Lilinin köməkliyi ilə söhbət etməyə başladı. Təxminən iki saata yaxın söhbətdən sonra İnanna qalxıb, bayaq ocağın yanına atdığı küçüyü yerdən götürüb nazik kəsik daşla dərisini soymağa başladı. Anlaşılan o idiki ,  o ac idi və yemək hazırlamaq istəyirdi. Bunu görən Stiv İnannaya, gedək bizim çoxlu hazır yeməyimiz var , birlikdə yeyərik deyəndə İnanna ona , olmaz mənə qadağandır , çıxsam məni öldürərlər , olmaz deyib küçüyü soymağa davam edirdi. Uzun dirənişdən sonra Stiv İnannanı mağaradan çıxarmağa razı saldı. Bir əliylə qadının , bir əliylə də balaca qızcığazın əlindən tutan Stiv mağaradan çıxıb sığınacağa doğru yol aldı. Lili də arxadan sakitcə onları təqib edirdi. Ehtiyat üçün yerdən götürdüyü balaca budağı da əlində bərk-bərk tutmuşdu ki birdən qadın nəsə dəlilik etsə onu tez vursun. Amma sonradan mağaradakı söhbətləri yadına salıb budağı əlindən tulladı.

İnanna adi bir qadın olsa da kəndinin qadınlarının hamısından fərqli idi.  o ilk qadın idi ki, rəngi sarı idi. Bu yerli qəbilə üçün olduqca qorxulu bir şey idi. ocağı qoruyan böyük ana sarışın qız doğduğu üçün İnannanın anasın öldürtüb özünü isə çöllərə atmışdı. Qəbiləyə görə ana böyük bir günah işlədiyi üçün şər qüvvələr onu , bəla dolu uşağa hamilə etmişdi. O üzdən İnanna körpəlikdən ormana atılmışdı. Qadınlardan biri bu körpəyə yazığı gəldiyi üçün onu süd verib gizli saxlamış, müəyyən yaşa çatdıqdan sonra isə onu ormana geri qaytarmışdı. Bir dəfə uşaq vaxtı ormanda ac qaldığı vaxtlarda yemək istəməkçün kəndə geri qayıdan İnannanı Böyük ana tutub yanındakılara öldürtmək istəyərkən , təsadüfən o an qəbilə canavar sürüsünün hücumuna məruz qalmışdı. Vəhşi ac canavarlar qabağına çıxan hər kəsi parçalayan vaxt Böyük ana güclə qaçıb canın qurtarmışdı. Amma canavarlar bircə bu uşağa toxunmamışdı deyə sonradan qəbilə üzvləri İnanna haqqında müxtəlif şayiələr uydurmuşdu. Güya onu ormanda canavarlar böyüdüb, güya onu öldürmək istədikləri üçün şər ruhlar canavarların içinə girib qəbiləyə hücum etmişdi. Məhz bu hadisədən sonra qəbilə bir daha ona toxunmadı və hər gün ona yemək göndərdi ki, şər ruhlar onlardan əl çəksin və o şər uşaq bir daha kəndə ayaq basmasın. İnanna həm də çaxmaq daşından istifadəni bilirdi. O iki daşı bir-birinə vuraraq od əldə etməyi bacarırdı. Bir dəfə kənddə güclü yağış olanda qəbilənin ocağı sönmüşdü. Odun olmaması qəbilə üçün əsl fəlakət idi. çünki od onları vəhşi heyvanlardan , soyuqdan qoruyurdu, od onlar üçün həyat idi. həmin vaxtlar ətraf qəbilələrə nə qədər adam göndərsələr də , kimsə onlara od verməmişdi. Çünki inanca görə bu bəd bir əməl idi. Fəlakəti İnanna da duymuşdu. O üzdən ilk dəfə məhz həmin vaxt kəndə enib çaxmaq daşı ilə onlar üçün ocaq qalayıb , əvəzində iki heyvan dərisi və bir kəsilmiş quzunu götürüb getmişdi. Bu onun haqqında olan şayiələri daha da artırmışdı. Az qala ona tanrı kimi baxacaqdılar, amma, sarışın olduğuna görə hamı qorxurdu.

 İnannanın yanındakı qız da onun kimi eyni taleyi yaşayırdı. O da sarışın doğulduğu üçün anası öldürülmüşdü. Bəxti onda gətirmişdi ki , bu uşağı ormana atmaq əvəzinə gətirib İnannaya vermişdilər ki, al bu da sənin kimi şər doğulub , özün böyüt. Inanna uşağı sevgiylə böyüdürdü. O üzdən də bu qızcığaz İnannanı ana kimi sevirdi, daha doğrusu elə öz anası bilirdi.

Bir azdan Stivgil sığınacağa çatdılar. Bütün kənd bu mənzərəni görüb dəliyə dönmüşdü sanki. Sarışın şər qadın və şər qızcığaz tanrının əlindən tutmuşdu. Tanrı onları öz qaldığı yerə aparırdı. Böyük ana heç nə anlaya bilmirdi. Stiv ilk öncə İnanna və balaca qızı təpənin yanındakı bulağa aparıb onlara əl üzlərini yumağı əyani sürətdə göstərdi. Özü də onlarla birlikdə əl-üzünü yuyub, yuxarı qalxaraq sığınacağa keçdilər. Iri yarpaqların arasına büküb qoyduqları gecədən qalan bişmiş ət tikələrini çıxaran Stiv özü də İnanna ilə oturdu. Elə təzəcə yeməyə başlamışdılar ki, bu an qalanları da sığınacağa daxil oldu . Martin İnannaya baxaraq,- niyə bu vəhşini bura gətirmisən ?, bu hamımıza zərər verə bilər deyib öz etirazını bildirəndə Stiv cavab verdi:

-Dünən biz bura gəldiyimizə görə kənd camaatı bunların yemək payını göndərməyib. Bizim üzümüzdən ac qalıblar deyə gətirdimki, qarınları doysun.

Martin əsəblərini heç cürə cilovlaya bilmirdi. Axı biz sivil insanlarıq. Bu vəhşinin bizim aramızda nə işi var Stiiv deyib bağırdı.

-istəsək biz bunları özümüz kimi sivil insan edə bilərik Martin ..

Alınmaz Stiv. Bu qadın qəddardır. Küçüyü necə öldürdü rəhmsizcəsinə, səni necə vurdu? Görmədinmi?

Stiv qızcığazın qorxduğunu görüb söhbəti kəsərək , saçına sığal çəkib gülümsəyərək , qorxma yeməyni ye, Martin əmi yaxşı insandır deyərək özü də yeməyə davam etdi.

Yemək bitdikdən sonra Stiv İnanna ilə çölə çıxdı ki , biraz söhbət etsin. Bir də gördüki, bütün kənd yenə təpənin qarşısında dayanıb. Stiv əslində bunun niyə baş verdiyini anlamışdı. O üzdən bir daha İnanna və uşağın zərər çəkməməsi üçün iksinin də əlindən tutub özünə sıxaraq kənd camaatına sərt şəkildə baxdı. Daha sonra hamının qarşısında İnannanın və qızcığazın əllərindən öpərək Böyük ananı çağırdı. Ağır addımlar və , qorxaq baxışlarla təpəyə qalxan Böyük ana Stivin qarşısında səcdə etdi. Bu zaman Stiv geriyə çəkilərək İnannaya da səcdə etməsini ona göstərdi. Qadın qorxa-qorxa İnannaya səcdə etdi. Bu əslində bütün qəbilənin itaət etməsi demək idi. Bundan sonra kimsə onları incitən deyildi.

Hamı gedəndən sonra Stiv İnannanın əlindən tutaraq onu iri bir ağacın altına gətirdi. İnannanın bədəni seyrək tüklü olsa da əslində çox gözəl idi. həm üz quruluşu, həm incə beli, kiçik amma dik döşləri, düm düz uzun ağ ayaqları, yumru ve biraz da enli poposu , düz və qamətli çiyinləri Stivin ağlını alırdı. Sadəcə gigiyenik baxımdan təmiz olmadığı üçün onu öpə bilmirdi. Amma Stiv doğrudan  da bu qadına qeyri adi bir varlıq kimi baxırdı. Sarı saçları pırtlaşıq və çirkdən cod olsa da yenə də gözəl görünürdü. Okean kimi mas mavi iri gözləri insanı sanki sehrləyirdi. Stiv özünü güclə saxlayırdı bu gözəlliyin qarşısında. Nə qədər qəribə qoxu gəlsə də, Stiv İnannanı qucaqlayıb özünə astaca sıxaraq, əliylə çiynini sığallamağa başladı. əslində barmaqlarının ucuyla incə toxunuşlarla İnannanın çiyinlərində qollarında boyun, boğazında gəzirdi Stiv. İlk dəfədi kişi sığalı görən İnanna da bundan məmnun idi. hətta daha dəqiq desək sərxoş olmuşdu. Gözlərini yumaraq özünü Stivin öhdəsinə buraxmışdı. Stivin əlləri onun bədənində gəzdikcə qəribə bir gidişmə yaranırdı içində. Bu ehtiras idi. İnanna özündən ixtiyarsız gah qıçlarını aralayır, gah da bir-birinə sürtürdü. Qadın hər yerdə , hər dövrdə qadındı. Hisslər hər yerdə eynidir. Stiv barmaqlarının ucu ilə asta-asta İnannanın boğazından sinəsinə doğru enirdi. İnannanın gözlərinə baxa-baxa sağ əlinin arxasını döşlərinə sürtüb , astaca ovcuna alaraq sıxmağa başladı. İnanna titrəyirdi. Stiv barmaqları ilə onun döşlərinin ucuna toxunanda isə İnanna özünü saxlaya bilmədən iki qat büküldü. O İlk dəfə idi ki, orqazm olurdu. Daha sonra isə taqətsiz şəkildə Stivə söykənərək dərindən nəfəs alıb verməyə başladı. Nə qədər mağara qadını olsa da utancdan yanaqları qızarmışdı. Araya qısa sükut çökdükdən sonra onlar danışmağa başladı.

Qəribə bir mənzərə yaranmışdı. Stiv ingiliscə danışırdı, İnanna isə öz dilində. Sanki bir-birlərin başa düşürdülər. Heç Liliyə də ehtiyac yox idi. Stiv ilk dəfə idi ki, özünü tam,bütöv hiss edirdi. Amma , o dərk edə bilmirdi ki, bu qadınsızlıqdanmı, yoxsa sevgisizlikdənmi yaranan  bir hissdir. Nə qədər tərəddüd etsə də o xoşbəxt idi. Qollarının arasındakı boşluq ilk dəfəydiki dolu idi. Stiv sinəsinə söykənən ,daha
doğrusu sığınan İnannanı tumarlayaraq, səmaya baxa-baxa, ailəsindən , qızından, ailəsini necə itirməsindən, daha sonra nələr çəkdiyindən danışırdı. İnanna isə öz dilində , sənin nə qəribə geyimin var, fərqlisən, hansı qəbilədənsən, Böyük ana niyə sənə səcdə edirdi suallarını verə-verə danışırdı.

 Stiv bir anlıq İnannanın gözlərinə baxaraq, sənin gözlərin səmadan da gözəldir dedi. Sanki İnanna onu anlamışdı. O üzdən qəsdən gözlərini qırpıb naz edirmiş şəkildə süzdürdü. Daha sonra isə Stiv İnannaya baxaraq, mənim qadınım olarsanmı deyə soruşdu. O isə bunu anlamadığı üçün  öz dilində gülümsəyərək ağaclar çox gözəldi, mən meşəni sevirəm cavabını verdi. Onlar birlikdə xoşbəxt idilər. Martin isə uzaqdan Stivgili izləyərək öz-özünə düşünürdü: Görəsən Stiv bu vəhşi, mağara qadınında nə tapıb? Bu iyrənc qadının nəyi onu cəzb edirdi. Axı yanlarındakı Lili və Lola daha gözəl qadındır. Sənə qadın lazımdırsa bunlardan birin seç də. O vəhşidə nə görmüsən axı? Stivlə Martinin fərqi də məhz bu idi. Martin zahirdən sevirdi, onun üçün gözəllik daha vacib idi. Stiv isə qadınların ruhunu sevirdi. O üzdən də Martin heç cürə Stivi anlaya bilmirdi.