Bir Samid Saar Blogu

Geriyə mütləq Arub kəndindən qayıtmalı idilər. O üzdən də sakitcə kəndə doğru yol aldılar. Onları uzaqdan izləyən bir qrup arublu isə gördüklərini danışmaqdan ötrü sürətlə kəndə doğru qaçırdılar ki, bu iki nəfərin o yumru şeyin içinə girməsini və heç nə olmamasını anlatsınlar. Stivgil də bir neçə saatdan sonra kəndə çatdılar. Artıq gecə yarısı idi. kənddə bircə iri ocaq yanırdı və bir neçə nəfərdən başqa hamısı yatmışdı. Stivgili görən oyaq qalmış Arublular ehtiramla daha doğrusu qorxudan yaranan hörmətlə onları qarşılayıb yatmaq üçün iki iri heyvan dərisi gətirdi. Yorqunluqdan Stivlə Martin elə uzanan kimi yuxuya getdilər. O qədər piyada yol gəzmişdilər ki, oyananda artıq  günorta idi. yuxudan durub əl- üzlərini yuyub , çantalarındakı qurudulmuş ət parçasından yeyib getmək istəyirdilər ki, arublular onların ətrafına yığışdı. Eynən kənddəki kimi hamı əlində heyvan ölüsü, dəri, bitki kökləri, meyvələrlə onların qabağında səcdə edib ayaqlarını öpürdülər. Axı onlar hamıdan fərqli idi...

Martin bu fikirlərlə Stivlə mağara qadının izlədiyi an Əli ibn Huseyn də onun yanına gəldi. Azacıq sükutdan sonra Əli yarı ərəb yarı ingiliscə Martindən nə vaxta qədər burada qalacaqlarını soruşsa da, Martin fikirli halda uzaqdan Stivi izləməkdə davam  edirdi. Martinin baxdığı istiqamətə baxan Əli , Stivlə sarışın qadının qucaqlaşmasını gördü. Heyrətdən gözləri az qala şişib hədəqəsindən çıxacaqdı. Elə bil sanki birinci dəfə idi ki qucaqlaşan insan görürdü. Sən demə Əlini heyrətləndirən qucaqlaşmaq deyildi. Oturduğu yerdə Stivə söykənən İnannanın yarı çılpaq qıçları arasından çıxan tükləri uzaqdan qartal kimi görmüşdü. Nə qədər ehtiraslı, arvadbaz biri olsa da , qıçları arasında bu qədər tük saxlayan qadın onu iyrəndirmişdi əslində. Heyrətlə baxa-baxa, Axı Stiv bu tüklü qadında nə görüb dedikdə, Martin də sakitcə Əliyə baxıb gülümsəyərək, haqlısan elə mən də onu düşünürəm deyib sığınacağa tərəf çevrilib, gedək görək başımıza nə gəlir Əli, burdan getmək lazımdır deyib astaca oradan...

Martin qadını boğduqca ocağın yanındakı qız da dəli kimi ağlayıb İL Nannaaa deyə qışqırıb bağırırdı. Yaxşı ki, Stiv özünə tez gəldi  , yoxsa Martin qadını boğub öldürəcəkdi. Ayılan kimi Stiv cəld Martinin ayaqlarından tutub , dayanması üçün geri çəkdi. Martin əsəblə qadını divara çırpıb, bu qancığı öldürmədiyimə görə peşman olacaqsan, bu əsl iblisdir deyib Stivə səslənərək mağaradan çıxdı. Lili çantasındakı nazik qısa köynəyini çıxarıb Stivin başını sarıdı ki, qan çox axmasın. Sarıya-sarıya , heç adam deyil, bununla nə danışacıq deyə Stivdən soruşdu. -Danışacaq, soruşacaq çox şey var Lili. Özün bil, bax bu dəfə sənin boğazını üzməsin , deyə Lili dilləndi. Stiv ayaqa qalxıb qadına yaxınlaşdı. Rəngi saralmış qadın qorxu içində divara sıxılıb əsirdi. Stiv qadının yanına əyləşib, barmaqlarının ucu ilə ehmalca qadının sağ əlinə toxunaraq, qorxma mən sənə ziyan vermərəm deyib Liliyə baxdıkı tərcümə eləsin. Lili isə təkcə qorxma sözün tərcümə etdi. Qadın bunu eşidib ocağın yanınd...

Əslində Stiv nəinki dinə, heç allaha da inanmırdı. Hətta o dərəcəd inamsız biri idi ki, Allahın varlığı və yoxluğu haqqında danışmağı belə artıq vaxt itkisi hesab edirdi. Yalnız ömründə bir dəfə o Allahın varlığını qəbul etmişdi. O da həyat yoldaşı və körpə qızını itirdiyi zaman. Həkimlər yoldaşını və qızını xilas edə bilmədiklərini deyəndən sonra əməliyyat otağına girib o qədər ağlamışdı ki, gözündən axan yaşlarla burnundan axan selik bir birinə qarışmışdı. Elə həmin o selikli üzünü yuxarı tutub İlahi nədən ? Niyə onları məndən aldın? Nədən axı ? deyə-deyə hıçqırtıyla ağlayırdı. Ağlamaqdan gözündəki yaşı  qurusa da ,içindəki yanğısı keçməmişdi. Bu itki ona o qədər pis təsir etmişdi ki, həmin gün azı on dəfə İlahi varsansa özünü , yoxsansa sözünü sikəcəm, əgər Qiyamət olsa qarşımda diz çöküb yalvaracaqsaaaaaan , üzünə tüpürəcəm üzünəəəə deyərək yumruqlarını yerə çırpırdı. Daha sonra isə dəlicəsinə gülməyə başlamışdı. Ha ha ha haaa .. bəndə tanrı ilə cinsi əlaqəyə girəcək, bəndə ta...

                                                III  Hissə Lilinin sözlərindən sonra araya düşən azacıq sükutu Əli ibn Huseyn adlı fəhlə pozdu. Bəlkə də həqiqətdir. Bizim dinimizdə də cadunun olduğu haqqında inam var. Hətta Qurani Kərimin  Fələq surəsində də cadugərlərdən bəhs edilir. O üzdən mən qorxuram ki bu böyük bir cadu olar və hamımız bəlaya düçar olarıq. Əlinin sözlərindən sonra digər ərəb fəhlələr və oranı mühafizə edən iki ərəb polis də çığır-bağır salaraq, yoox bu otağa girmək olmaz deyib daha da əsəbləri tarıma çəkirdilər. Hətta elmi heyətin də içində bu haqda fikir ayrılığı vardı. Amma bu fikir ayrılığı ərəblərinki kimi xürafat yox elmi əsaslara dayanırdı. Stivin köməkçisi Adam Conson sözə başladı. O vaxt Xeopsun ehramın açan arxeoloqlar oradakı zəhərli qazların təsirindən ölmüşdülər. O üzdən mən təkli...

                                                II Hissə Ba ğdad hava limanına ayaq basan kimi Stiv o isti bürkülü havanı yasəmən ətri kimi ciyərlərinə çəkib qarşısına çıxan hər bir ərəbə gülər üzlə Assalamu, Yallah deyə-deyə onları gözləyən avtobusa tərəf sevincək irəliləyirdi. Bir saatdan sonra onlar artıq əvvəlcədən qalmaq üçün ayrılmış otelə yerləşib İraq xalqı haqqında ingilis dilində olan bukletləri oxuya-oxuya istirahət edirdilər.  Axşam tərəfi Stivlə Martin Bağdadın mərkəzindəki Old City kafesinə getdilər.  Bu kafeyə adətən xaricilər , əsasən türklər gələrdi. Çünki bu boyda şəhərdə yeganə kafe idiki burada spirtli içkilər satılırdı. Kafenin həyətində ona yaxın xurma ağacı vardı. Ağacların altında sərin bir yerə masalarını çəkib sifarişlərini verdikdən sonra Stiv sözə başladı: Sabah qazıntıya başlayır...

İlk dəfə deyildi ki, Stiv Harldson doğum günün tək qeyd edirdi. Amma bu gözəl may səhəri Stivin 30 yaşının tamam olduğu gün sanki ölüm günü kimi bir şey idi. Yeddi ay öncə gənc arvadını və körpə qızını yol qəzasında itirən Stiv səhər 11-ə işləmiş sanki başına dəyən ağır zərbədən gözləri qaralan adamlar kimi yuxudan qalxıb əynini geyinməmiş soyuducuya yaxınlaşıb , qutunun dibində qalan yarım stəkanlıq meyvə şirəsin stəkana süzmədən başına çəkərək pəncərəyə yaxınlaşdı. Pəncərəni açıb çöldəki təmiz havanı içinə çəkmək əvəzinə siqaret yandırıb elə təzəcə çəkməyə başlamışdı ki birdən qapı zəngi çalındı. Çox güman ki poçtalyondur deyərək qapıya yaxınlaşıb açdı. Doğrudan da gələn poçtalyon idi. Axı ailəsini itirdikdən sonra onun qapısını kimsə açmırdı. Hamını acılayıb özündən ayrı salmışdı. Lüt olduğu üçün qapını azacıq aralayıb poçtalyondan zərfi alıb qapını bağladı. Arxeoloqlar birliyindən gəlmişdi bu zərf. Yenəəəə ? deyərək zərfi açmadan bir kənara tullayıb siqaretini evin içində çəkə-çək...